Vocabulari Llatí - Català
Vocabulari Llatí - Català
C
C
cado cecĭdi casum (3, intr.): caure; acabar-se; morir
caedo cecidi caesum (3, intr.): colpejar, ferir; abatre; matar
Caesar -ăris (m.): Cèsar (especialment Gai Juli Cèsar; més informació sobre el personatge, aquí).
caelum -i (n.): cel
calcar, -aris (n.): pedra
calĭdus -a -um: calent; càlid
Calpurnia -ae (f.): Calpúrnia [nom propi de dona]
candĭdus -a -um: blanc brillant, nítid; favorable; serè; lleial
cano cecini cantum (intr., tr.): cantar
cantus -us (m.): cant
capillus -i (m.): cabell
capio cepi captum (3 mixta, tr.): agafar; capturar
captīuus -a -um: captiu
caput capĭtis (n.): cap
caritas -atis (f.): amor, caritat, tendresa
carmen carmĭnis (n.): poema
carpo -psi -ptum (3, tr): agafar; collir
carus -a -um: benvolgut
castellum -i (n): fortí, fortalesa; llogarret
castra -ōrum (n. pl.): campament (tot i que sigui plural, es tradueix en singular)
castus -a -um: cast
Catilīna -ae (m.): Catilina (nom d'home; més informació sobre Luci Sergi Catilina, aquí)
cauea -ae (f.): cavitat, gàbia, càvea, filera
causidĭcus -i (m.): advocat
cecidi, pf de cado
celo (1, tr.): amagar, ocultar
cedo cessi cessum (3): (intr.) anar-se'n, marxar; (tr.) concedir
cēna -ae (f.): sopar
censor -ōris (m.): censor; qui censura o critica
certe (adv.): certament, sens dubte
certus -a -um: decidit, segur, precís, assegurat
cicer , -eris (n.): cigró
Cicero -ōnis (m.): Ciceró [escriptor i polític romà]
cicūta -ae (f.): cicuta
cinis -eris (n.): cendres; despulles de mort
ciuis -is (m.): ciutadà
ciuitas -ātis (f.): ciutat
clarus -a -um: il.lustre
cliens -ntis (m.): client
cōdex -icis (m.): tauleta, llibreta, registre, escrit
colo colŭi cultum (3, tr.): conrear
collis -is (m.): turó
collōco (1, tr.): col·locar, posar, situar, disposar
columba -ae (f.): colom, coloma
condo -dĭdi -dĭtum (3, tr.): fundar, establir
conĭunx (o conĭux) coniŭgis (m. / f.): cònjuge, espòs/-osa
coniuratĭo -ōnis (f.): conjuració
consilĭum -ĭi (n.): pla; consell
constituo -ui -ūtum (3, tr.): alçar, aixecar, constituir, construir, fundar, instituir, establir, organitzar, decidir
consul consŭlis (m.): cònsol
consūmo -sumpsi -sumptum (3, tr.): consumir; gastar
contemplatīuus -a -um: contemplatiu
contemplo (1, tr.): examinar
continenter (adv.): continuament
contra (prep. d'ac.): contra
copĭa -ae: (f. sg.) gran quantitat, abundor, multitud; (f. pl.) tropes (d'un exèrcit)
copiōsus -a -um: copiós, abundant
coquus (o cocus) -i (m.): cuiner
Corinthus -i (f.): Corint [ciutat de Grècia]
Cornelia -ae (f.): Cornèlia [nom de dona]
cornu -us (n.): banya; ala, flanc (d’un exèrcit)
corpus corpŏris (n.): cos
cras (adv.): demà
credibĭlis -e: creïble
credo credĭdi credĭtum (3, tr.): creure; confiar
creo (1, tr.): crear; nomenar (aliquem regem, rei a algú)
cresco creui cretum (3, intr.): créixer; néixer
Creta -ae (f.): Creta
cibiculum -i (n.): habitació, dormitori
cubīle -is (n.): cau
culīna -ae (f.): cuina
cultus -us (m.): conreu
cum (prep. d'abl.): amb
cupidĭtas -ātis (f.): ambició, desig
curo (1, tr.): curar, guarir
curro cucurri cursum (3, intr.): córrer
cyclop cyclōpis (m.): ciclop